Artritis en artrose zijn complexe ziekten die de gewrichten aantasten. Vanwege vergelijkbare symptomen denken veel mensen dat deze ziekten identiek zijn, maar dat zijn ze niet. Artritis en artrose verschillen in de oorzaken van de ziekte, de aard van de ontwikkeling, het beschadigingsgebied en vereisen een totaal andere behandeling.
Stel dat twee mensen een dokter zien die klagen over gewrichtspijn. Bij de ene werd artritis vastgesteld en bij de andere artrose. Terwijl beide patiënten in de rij zaten, hadden ze tijd om hun gezondheidsproblemen een beetje te bespreken.
Het bleek dat hun symptomen erg op elkaar lijken: de gewrichten doen pijn, ze buigen / ontbinden niet op volle kracht, ze geven noch 's nachts noch overdag rust. Zelfs de diagnoses zijn consonant, maar toch zijn ze verschillend. Wat is het verschil tussen artritis en artrose als beide ziekten de gewrichten aantasten?
Wat is artritis
Artritis is een inflammatoire aandoening van het gewricht. Het wordt altijd voorafgegaan door een of andere factor schade aan bot- of kraakbeenweefsel.
Biologisch actieve stoffen komen vrij uit de vernietigde cellen, die een ontstekingsreactie veroorzaken. De bloedvaten in de laesie zetten uit, vullen zich met bloed: hierdoor komen immuniteitscellen in het gewrichtsweefsel om de schadelijke factor te bestrijden.
Tegelijkertijd verlaat het vloeibare deel van het bloed het vaatbed en vormt zich oedeem, wat het ontstekingsgebied beperkt. Dit is hoe het lichaam zichzelf beschermt tegen uitgebreide schade door bacteriën, vreemde voorwerpen en chemicaliën.
Na volledige of gedeeltelijke eliminatie van de ziekteverwekker, begint het genezingsmechanisme. Als de schade klein was, wordt de normale weefselfunctie hersteld. Diepe defecten genezen door een litteken - een gebied met ruw bindweefsel dat niet de gebruikelijke functie van een orgaan vervult.
Artritis doorloopt al deze stadia:
- wijziging - schade;
- exsudatie - de vorming van oedeem;
- proliferatie - genezing.
Redenen
De oorzaken van de ziekte zijn geweldig, we zullen de belangrijkste noemen:
- streptokokkeninfectie (tonsillitis, roodvonk) geeft vaak aanleiding tot een complicatie - reuma;
- agressieve auto-antilichamen - eiwitten die het lichaam aanmaakt om zijn eigen weefsels te bestrijden; een dergelijke situatie ontwikkelt zich met een fout in de immuunafweer, waardoor ze de gewrichten als een vreemd element voor het lichaam waarneemt - reumatoïde artritis;
- schending van het purinemetabolisme leidt tot de afzetting van urinezuurkristallen in de gewrichten - jicht;
- allergische reacties kunnen betrekking hebben op gewrichtsweefsel met de ontwikkeling van een ontstekingsreactie - allergische artritis;
- langdurig gebruik van bepaalde medicijnen veroorzaakt ontstekingen (isoniazide, D-penicillines, hydralazine, gaatjes) - medicijnartritis;
- -bacteriën worden in de bloedbaan of tijdens operaties vervoerd - infectieuze artritis;
- een virale of bacteriële infectie van elke lokalisatie kan indirect de gewrichtsweefsels aantasten - dit is reactieve artritis;
- acuut trauma - recente schade (impact, kneuzing, capsulebreuk).
Symptomen
De ziekte wordt gekenmerkt door een acute beginfase, dat wil zeggen, tegen de achtergrond van volledige gezondheid, heeft een persoon een scherpe pijn in het gewricht. Voor auto-immuunvormen is symmetrische schade aan kleine gewrichten kenmerkend - interfalangeale op de vingers, pols, elleboog.
Jicht begint in de overgrote meerderheid van de gevallen met een ontsteking van het gewricht tussen duim en voet. Bij bacteriële en reactieve artritis worden grote gewrichten meestal aan één kant aangetast: de knie, heup, sacraal (op de kruising van de wervelkolom met de bekkenbotten).
Reuma ontwikkelt zich tegen de achtergrond van koorts en algemene zwakte, meestal voorafgegaan door angina pectoris. Ernstige ontsteking van het bot, kraakbeen en synoviaal membraan kan optreden met koorts, algemene intoxicatie: hoofdpijn, zwakte, gebrek aan eetlust.
De huid boven het gewricht wordt rood en voelt warmer aan dan andere delen. Uiterlijk ziet het er gezwollen uit en neemt het volume toe. Als de laesie slechts aan één kant is opgetreden, is het verschil tussen een gezonde ledemaat en een zieke zichtbaar.
Beperkte beweging wordt in verband gebracht met zwelling en pijn. Als de gewrichtsholte licht ontstoken is, werkt deze bijna volledig. Met een uitgesproken pathologische reactie kan de gehele synoviale holte worden gevuld met vloeistof - in dit geval is de mobiliteit sterk beperkt.
Behandeling
De behandeling wordt uitgevoerd door een huisarts, reumatoloog of traumatoloog - als de oorzaak mechanische schade is. De therapie is gericht op het elimineren van de provocerende factor en het stoppen van ontstekingen.
Voor bacteriële en reactieve artritis zijn antibiotica nodig, voor auto-immuuncytostatica of glucocorticoïden, voor allergische glucocorticoïden en antihistaminica.
Ontstekingsvloeistof wordt verwijderd met een injectiespuit of speciale afzuiging tijdens artroscopie. Het gewricht is geïmmobiliseerd gedurende de gehele periode van acute ontsteking. Nadat de patiënt therapeutische oefeningen heeft gekregen om de beweeglijkheid van het gewricht te herstellen.
Artsenadvies
Uit persoonlijke praktijk en werkervaring van collega's - met ontstekingen in gewrichten van welke etiologie dan ook, hebben kompressen met gelatine zichzelf goed bewezen. Ze zijn eenvoudig te implementeren en goedkoop. Het gaas moet in meerdere lagen worden gevouwen, de lengte en breedte moeten zodanig zijn dat er voldoende ruimte is voor het pijnlijke gewricht. Dompel het gevouwen gaasje onder in heet water, knijp het uit en maak het recht. Giet er een dun laagje gelatine overheen, rol het op zodat het binnenin zit, zoals in een zak en niet morst. Op het gewricht leggen, de bovenkant omwikkelen met een zak van polyethyleen, vastzetten met een verband en / of plakband. U kunt een kompres tot 3 uur dragen, doe dit 2 keer per dag gedurende 2 weken. Meestal wordt het effect gevoeld op de 4-5e dag van gebruik, maar de therapie moet worden voortgezet om het gewenste resultaat te bereiken, als de kuur wordt onderbroken, zal de pijn terugkeren.
Wat is artrose
Artrose (anders osteoartritis) is een degeneratieve-dystrofische ziekte. Het is gebaseerd op een verslechtering van de voeding van het gewrichtskraakbeen, een vertraagd herstel en een geleidelijke uitdunning.
Simpel gezegd, de kraakbeenlaag slijt sneller dan het opnieuw opbouwt. Botgewrichtsoppervlakken worden blootgesteld. Ze zijn niet zo glad als kraakbeen en wrijven met moeite tegen elkaar aan tijdens het bewegen. Botplaten worden gedeeltelijk vernietigd, er ontstaat een milde chronische ontsteking.
Naarmate de ziekte vordert, groeien botstekels in het gewricht - een beschermende weefselreactie op blijvende schade. Ze belemmeren het glijden van oppervlakken ten opzichte van elkaar en de beweeglijkheid van het gewricht wordt belemmerd.
Artrose begint bij de meeste mensen na 30-40 jaar te verergeren, duurt jaren, de symptomen zijn mild of matig.
Artrose van de wervelgewrichten wordt meestal osteochondrose genoemd.
Redenen
Er zijn predisponerende factoren die de ontwikkeling van pathologie op jonge leeftijd veroorzaken en het beloop ervan bemoeilijken:
- zware lichamelijke activiteit bij atleten;
- zwaarlijvigheid;
- geschiedenis van gewrichtsletsel;
- vaatziekte;
- sedentaire levensstijl;
- schending van de normale configuratie van het gewricht, bijvoorbeeld met platte voeten;
- langdurige blootstelling aan trillingen;
- bij vrouwen - hormonale onbalans of menopauze.
Symptomen
Grote gewrichten aan één kant worden meestal aangetast: knie, heup, sacraal. De ziekte begint onmerkbaar. Pijn is in het begin zeldzaam en gaat gepaard met aanzienlijke lichamelijke inspanning.
Onaangename gewaarwordingen verdwijnen op dezelfde dag of binnen een paar dagen als de persoon kan rusten. Naarmate de ziekte vordert, neemt de intensiteit van pijn toe, deze treedt zelfs op bij normale dagelijkse stress.
De beweeglijkheid van het gewricht neemt geleidelijk af en gaat bij de uitkomst van de ziekte volledig verloren. Bewegingen in het zieke ledemaat veroorzaken hevige pijn. Artrose kan worden verergerd als artritis - vocht hoopt zich op in de gewrichtsholte, de huid erboven wordt rood en wordt heet. Nadat de ontstekingsreactie is afgenomen, keert het verloop van de ziekte terug naar het vorige beloop.
Behandeling
Artrose wordt behandeld door een traumatoloog, orthopeed, soms een chirurg. De therapie is gericht op het herstellen van stofwisselingsprocessen in het kraakbeen, het verbeteren van de voeding van de gewrichten en het elimineren van de ontstekingsreactie. De behandeling is levenslang, kan continu zijn of kuren met medicijnen.
In de interictale periode worden chondroprotectors voorgeschreven in de vorm van tabletten en zalven, therapeutische oefeningen, massage. Bij een exacerbatie worden chondroprotectors intraveneus of intramusculair toegediend, samen met analgetica en ontstekingsremmende geneesmiddelen. Een traumatoloog kan om de paar maanden beschermende medicijnen rechtstreeks in het gewricht injecteren.
Gevorderde stadia van de ziekte vereisen een chirurgische ingreep, waarbij het aangetaste gewricht wordt vervangen door een kunstmatig gewricht.
Verschillen tussen ziekten
| Functie | Artritis | Artrose |
| Ziekteoorzaak | Ontsteking | Kraakbeendegeneratie |
| Stroom | Acuut, chronisch met exacerbaties | Chronisch |
| Pijn | Intens vanaf het begin, meer uitgesproken in de ochtend | Aan het begin van de ziekte, zwak, geleidelijk toenemend. Het intensiveert 's avonds en na inspanning |
| Bewegingen | Het is noodzakelijk om te "verspreiden" - 's morgens na het slapen zijn de gewrichten het minst mobiel | Mobiliteit neemt geleidelijk af, geen ochtendstijfheid |
| Aangetaste gewrichten | Kleine gewrichten van handen en voeten worden symmetrisch aangetast. Grote exemplaren hebben een bacteriële infectie | Een of meer grote gewrichten aan verschillende kanten van het lichaam |
| Bloedonderzoek | Ernstige inflammatoire veranderingen in de algemene bloedtest, reumafactor, C-reactief proteïne, antilichamen tegen pathogenen | Geen typische wijzigingen |
| Röntgenfoto | Gefaseerde veranderingen, osteoporose - botverlies, cysten in de botten | Geleidelijke veranderingen, vervorming van de gewrichtsruimte, het verschijnen van botstekels en uitgroei. |
| Basisbehandeling | Ontstekingsremmers | Chondroprotectors |
Een soortgelijk kenmerk van beide ziekten is een progressief verloop met een geleidelijk verlies van mobiliteit. Auto-immuunartritis manifesteert zich vaak op jonge leeftijd, wanneer iemand nog frivool is over zijn gezondheid.
Er moet aan worden herinnerd dat elke gewrichtspijn die lang aanhoudt onder bepaalde omstandigheden optreedt - dit is een ernstige reden om een arts te raadplegen. Het is belangrijk om de ziekte op tijd te diagnosticeren en met de behandeling te beginnen om de ontwikkeling van het pathologische proces te vertragen.